De pijn is echt. Ik heb je ooit als scruffy mormel gevonden in het asiel. We keken beiden op en het was liefde op het eerste gezicht. Je tikte alle kittens van het asiel weg en rolde op als een bolletje wol tussen mijn benen. Dat moment ruim 13 jaar geleden kan ik herinneren als de dag van gisteren. Je mauwtje als kleine dame raakte mij direct. Dat mauwtje deed je gisteren nog een laatste keer toen je niet meer kon. Zo mooi. De hele wereld mag weten hoeveel ik van je hou en hoe dierbaar jij bent. Je rol was voor mij enorm. Wat een ongelofelijk hechte band kan er bestaan tussen mens en dier. Een blessing voor ons als mens. Je was daar op mijn diepste punten. Je was daar toen geluk mij raakte en ik het met je mocht delen. We hebben samen gevlucht. Samen verstopt voor de wereld. Samen geleefd en gespeeld zonder zorgen voor morgen. Elke dag stond je aan de andere kant van de deur op mij te wachten. Eerst liefde, daarna pas eten. Bedankt lieve Kisa. Dit gaat even duren, maar dat verdien jij. Jij waakte over mij en ik zorgde voor jou. Moya koshka, moya lopocka, moya lublu. Spoziba... Slaap lekker kleine Gremlin.. #kisa